Historie

Zie ook een diapresentatie over de 140-jarige geschiedenis van Toonkunst Bussum.
Of zie een kortere versie met minder dia’s.

Toonkunst Bussum heeft een lange geschiedenis: al in 1883 werd het gemengde koor Caecilia, dat in 1880 was opgericht, als afdeling Bussum toegelaten tot de Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst.

De eerste dirigent was Jacques den Hartog, destijds een bekend musicus en kenner van de muziekgeschiedenis. Met name Johan Schoonderbeek, die in 1899 de leiding kreeg, bracht het koor op een zeer hoog peil. In 1921 bedankte hij echter als dirigent van Toonkunst en richtte de Nederlandse Bachvereniging op, met het gevolg dat de meeste leden met hem meegingen. Zijn opvolger, Ernest Mulder, moest de vereniging dan ook letterlijk weer van de grond af opbouwen. Hij deed dat met succes. Ook stelde hij een orkest samen om het koor bij de uitvoeringen te begeleiden, maar dat werd helaas in 1939 weer opgeheven. Mulder bleef dirigent tot 1942. Toen kwam er vanwege de oorlog voorlopig ook een einde aan het optreden in het openbaar.

Koor en orkest
Pas in 1945 werd het Toonkunstkoor weer actief. De Bussumse Muziekschool was toen nog de Toonkunst Muziekschool en de directeur van de Muziekschool was automatisch dirigent van het Toonkunstkoor. De eerste dirigent na de oorlog was Jan Felderhof. Er was in die jaren een nauwe samenwerking ontstaan tussen het Toonkunstkoor en het Bussums Kamerorkest. Dit leidde ertoe dat dit orkest in 1946 officieel toetrad tot de Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst. Vanaf toen bestond Toonkunst Bussum dus uit koor én orkest. In 2012 kwam daar het jeugdstrijkorkest bij.

Latere dirigenten
Toen Felderhof in 1955 werd benoemd tot directeur van het Rotterdams Conservatorium, werd hij opgevolgd door Anton Dresden. Deze leidde koor en orkest maar liefst 32 jaar.

Dresdens opvolgers waren achtereenvolgens Wim van Herk (1987-1992) en Stuart Doughty (1992-2001), die uit de Engelse koortraditie stamt. Op Stuarts afscheidsconcert stonden naast het Tweede Pianoconcert van Rachmaninov dan ook de Funeral Music of Queen Mary van Purcell en de Five Mystical Songs van Vaughan Williams op het programma.

Marion Bluthard werd dirigent van Toonkunst Bussum in 2002 (het jaar waarin de vereniging ook zijn eerste website lanceerde). Met haar komst werd ook een nieuwe richting ingeslagen zoals de opbouw van los repertoire naast de drie of vier vaste concerten van koor en/of orkest, vaker een tussendoor optreden of reprise van een concert in de regio en samenwerking met andere koren. In september 2006 vond een meespeelproject van de vierde Symfonie van Mahler plaats t.g.v. het 60-jarig orkestjubileum.Bij de programmering was er ruime aandacht voor eigentijdse muziek. Zo vond bijvoorbeeld in maart 2007 het Lente Wind project plaats, met werken van Marion Bluthard zelf, van Schoonenbeek, en van Zoelen. In 2008 vierde het koor zijn 125-jarig jubileum en stonden er tijdens het meiconcert twee werken van Poulenc op het programma.
Tot haar afscheid in juni 2016, waren er vele gedenkwaardige uitvoeringen onder leiding van Marion Bluthard. Zie de lijst van concerten. Opvallend in de programmering waren de excursies buiten het standaardrepertoire met onbekende juweeltjes uit de muziekgeschiedenis, de aandacht voor modern repertoire (zoals Cloudburst van Eric Whitacre en Il Cantico del Sole van Nico Hovius), de originele thematische concerten (recent nog de wereld van Alma Mahler) en de vele bewerkingen die Marion maakte voor onze bezetting.

Bij onze huidige dirigent, Yiorgo Moutsiaras, is de originaliteit van de programmering in goede handen. Zo werd in 2017 de vrij onbekende cantate The Banner of St. George van Elgar uitgevoerd. Ook blijft er veel aandacht voor thematische opbouw van programma’s. Meer is te vinden in de lijst van concerten. Bij het samenstellen van programma’s werkt de dirigent intensief samen met de inmiddels in het leven geroepen programmacommissie. Gedurende het hele concertseizoen is er onder leiding van Yiorgo Moutsiaras bovendien volop aandacht voor de jeugd.